O meu verán en Alicante

Este ano os meus pais e eu decidimos ir a Alicante de novo. Pero desta vez mercamolos billetes nunha axencia de viaxes, pero ... de avion!
Foi a primeira vez que viaxaba en avion estaba moi contenta e nerviosa. Día tras día desexaba que fose a data para poder vivir esa nova experiencia!
Era o día..! Dixen cando espertei! Levanteime correndo collín o meu macuto e marchamos cara o aeroporto!
Ao chegar empezoume a doer a barriga e non paraba de dicir:
-Quero volver para casa! Síntome mal!
Os meus pais ríanxe de mín. Estabamos facendo tempo e viamos un partido de squas para amenizar o momento.

Era a hora, e escoitamos pola megafonía:
<<A saída do voo destino Alicante efectuarase nos proximos vinte minutos, por favor, vaian acercándose cos seus bagaxes o terminal número dous. Desexamos unha circulación fluída, grazas!>>
 Logo noutro idioma e outro e outro... De súpeto un montón de xente xuntouse coma se estivesen facendo peregrinaxe...eu xa non sabia se me encontraba no aeroporto ou nunha sala de convencións debido a que algúns falaban, outros atendian; estabamos nerviosos e felices!
Pasamos as nosas equipaxes por unhas cintas transportadoras, recollémolas e logo as levamos conosco polos túneles telescópicos que  daban á pista onde estaba preparado o noso avión para despegar!
 A viaxe foi moi tranquila, disfrutei moito da paisaxe, a cor da terra pasou de ser verde a amarela-alaranxada.
Non pagamos ningún aluguer nin hotel xa que os meus tíos viven alí!
Ao volver de novo A Coruña coincidiume falar no aeroporto cunha rapaza de Corme, vila do meu pai, si que é ben certo.. que pequeno é o mundo, aínda que non o pareza!
Penso que foron as mellores vacacións da miña vida. Espero repetir!