“No cárcere da Coruña había centos de presos. Todo parecía funcionar dun xeito organizado, máis industrial. Mesmo as sacas da noite. Levábanos andando ao Campo da Rata, na beira do mar. ‘As veces, durante as descargas, as aspas de luz do Faro de Hércules facían resplandecer aos fusilados que levaban camisa branca. O mar bruaba nos cantís de Punta Herminia a San Amaro como unha vaca entolecida nas fiestras das manxadoiras baleiras. Despois de cada descarga, sentíase un silencio de laio humano. Ata que recomezaba a ladaíña da vaca tola’”. Así describe Manuel Rivas, na súa novela o Lapis do Carpinteiro, os fusilamentos de presos republicanos no Campo da Rata, nos días que seguiron ao golpe de estado do xeneral Franco.
2012/01/21
O CROMLECH DO CAMPO DA RATA
“No cárcere da Coruña había centos de presos. Todo parecía funcionar dun xeito organizado, máis industrial. Mesmo as sacas da noite. Levábanos andando ao Campo da Rata, na beira do mar. ‘As veces, durante as descargas, as aspas de luz do Faro de Hércules facían resplandecer aos fusilados que levaban camisa branca. O mar bruaba nos cantís de Punta Herminia a San Amaro como unha vaca entolecida nas fiestras das manxadoiras baleiras. Despois de cada descarga, sentíase un silencio de laio humano. Ata que recomezaba a ladaíña da vaca tola’”. Así describe Manuel Rivas, na súa novela o Lapis do Carpinteiro, os fusilamentos de presos republicanos no Campo da Rata, nos días que seguiron ao golpe de estado do xeneral Franco.
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Sem comentários:
Enviar um comentário
Nota: só um membro deste blogue pode publicar um comentário.