Se mal non recordo a primeira viaxe que fixen foi a Gran Canaria cando tiña 4 anos. Estaba moi
entusiasmada xa que era a primeira vez que montaba en avión. Cando chegamos ao aeroporto, todo o que vía alí sorprendíame, sobretodo, ver aos avións despegar. Xa a punto de comezar a viaxe ata as illas, metín a man dentro do meu macuto para coller algúns xoguetes e non aburrirme durante o voo. Todo foi de maravilla, pero cando chegou o momento da
aterraxe asusteime, xa que non contaba con semellante alboroto.
Cando chegamos as illas a estancia saíunos barata, e non porque foramos a unha pousada ou unha fonda, senón porque aloxáramonos na casa do meu tío. Ao día seguinte de chegar puxemos en marcha o noso itinerario, e aproveitando o bó tempo e os 42ºC, o único que se podía facer para estar a gusto era ir a praia. Na nosa estancia alí fixemos un cruceiro por tódalas illas, pero só durou unha tarde. O barco era moi grande, e na sala de convencións collían trescentas persoas! Cando arribamos fomos ata un aluguer de bicicletas para ir ata a casa en bici e así de paso faciamos algo de exercicio, que nunca vai mal. Entre a calor que tiñamos e que fóramos ata casa pedaleando, parecía que viñamos de tirarnos a un río.
O avión aterrou
en Santiago de Compostela e fomos ata a Coruña en tren. O noso vagón era o
terceiro empezando a contar pola locomotora. A viaxe duraría 45 minutos se non fora porque
houbo un accidente ferroviario. Chegamos
unha hora máis tarde do previsto, pero o importante foi que na nosa estancia
nas illas o pasamos moi ben.
Encántame! Sobre todo sabendo que é unha historia real :)
ResponderEliminarMiriam
Grazas Miriam :)
ResponderEliminarestrutura en parágrafos XA
ResponderEliminarrepasa os comentarios publicados na etiqueta TEXTO para organizar este.