Nun lugar chamado guerra.

Nun lugar chamado guerra,aínda que miredes nos mapas non atoparedes ningún lugar chamado así,basicamente por que non existe,pero o que si existe son as guerras,esta vez co significado de toda a vida,matar por algo ou alguén,e por desgraza non son poucas as que temos na actualidade.Para min o titulo dun libro non di moito,para saber de que vai hay que infiltrarse no fondo das paxinas e ver se nos gusta ou non, e Jordi Sierra i Fabra,o autor , logrou facer que me gustase o seu libro só coas primeiras paxinas.
 O ibro conta a historia de Nestor, un xornalista que vai a Tuzbestán (república imaxinaria) como correspondente do xornal onde traballa. Alí coñece a Milo, un neno nativo do país que se converte no seu intérprete e coidador, xa que Néstor non sabe que facer ao non coñecer o lugar nin o idioma e non sabe desenvolverse só. Coa súa axuda consegue sobrevivir nun mundo que non coñece e conséguelle entrevistas que satisfán ao seu esixente xefe, aínda que eles dous non saben que os protagonistas desas entrevistas son en realidade parentes de Milo. Milo e Néstor vanse facendo amigos aos poucos e necesítanse mutuamente o un ao outro.Á vez que se desenvolve esta amizade, vanse introducindo personaxes e historias que o autor usa para describir un escenario de dura guerra.
Narrada en primeira persoa, en boca do xornalista, que nos vai contando paso a paso todo o que ve a modo de diario persoal. Non é cruel na linguaxe pero si no contido, facéndonos reflexionar sobre a crueldade da guerra por medio do personaxe de Milo e doutros moitos, como a súa curmá e tamén polos pensamentos que ten o propio Néstor en canto compara a súa vida coa súa de todos os días. Reivindícase o dereito dos nenos a ter unha infancia mediante a figura de Milo, que tivo que aprender a valerse en por si se quería sobrevivir e que viu como se desfacía a súa familia pola guerra.
Esta é unha obra que consegue meterte de cheo na acción, pero por desgraza a realidade supera con fartura á ficción.A parte xornalística que nos mostra esta obra vén dada polo correspondente de guerra. A tarefa dos xornalistas que cumpren as súas funcións informativas en zonas de conflito bélico levan os riscos de traballar nesas circunstancias.
Xa no remate,cando a guerra esta mais viva ca nunca os xornalistas toman a decisión de marchar,facendo que Nestor se separe de Milo e non sepa mais de el nunca máis.
Se tedes oportunidade estaría ben que o leades,a min gustoume e creo que a vos gustarabos igual ou máis ca min.