Empezarei falando de Teo. Pois ben, Teo é un rapaz da nosa idade que encontra o amor na súa amiga Lore, que esta embarazada. Teo intenta axudala a encontrar un centro para abortar, pero un día lle toca a primitiva é decide ir a ver a Lore para decirlle que non fai falta que aborte. STOP, antes de acabar a historia de Teo e necesario empezar coa de Santos e Palmeira.

Esta historia de desamor por un lado, e de amor por outro, transformase nun intento de asesinato polos dous bandos: Santos quere matar a Claudia e ela quere que Palmeira mate a Santos. Despois de planear os asasinatos chega o día da execución do plan de Claudia: subir ata a casa de Santos co pretexto de coller algunhas cousas e que así se enfade, así Palmeira tendría unha excusa para matalo. O que Claudia non sabía era que estaría esperandoa unha serpe moi velenosa na súa habitación.
O día esperado chegou, pero pasou algo que non esperaban, Santos e Palmeira atropelaron a un chaval que ía nunha motocicleta do "Interpizza" e que so tiña 15 anos (xa intuides quen é non?). Cando Palmeira estaba ocupado co corpo de Teo, Santos viu a Claudia subir ao seu piso e deuse conta de que non quería vela morta. Subiu detras dela e Palmeira o seguiu. Cando Palmeira chegou á habitación de Claudia o único que viu foi a Santos disparando. Sen dudalo disparoulle e matouno, pero despois se deu conta de que Santos había estado disparando hacia o chan, exactamente á cabeza da serpe.
Así acaba a historia, que para min foi moi entretida, aunque me liou un pouco, posto que Teo ten unha gran imaxinación e non paraba de contar historias inventadas, pero unha vez que lle pillas o troco e fácil de ler. Recomendovos este gran libro a todos/as
Non borres esta entradiña e fai outra, cambiando o rexistro: mira nos comentarios de Iván
ResponderEliminargustame a entrada Alberte pero non me gusta que contes todo o libro nin que non me des motivos para leer o libro. un bico Alber
ResponderEliminarMiguel Novelle
Ti tamén contas o final. Deberias mirar as tuas entradas antes de correxir as dos demais. Un bico Nove
ResponderEliminarAlberto
Non hai que atacarse mutuamente, todos estamos aqui para axudarnos.
ResponderEliminarUnha aperta, Ivan
Creo que podes actuar dunha maneira mais madura e sensata, podendo aportar comentarios CONSTRUCTIVOS. unha apertiña.
ResponderEliminarManu e Darío
Parín pareceme unha falta de respeto que borres os meus comentarios porque non che faltei o respeto xamais e se non aceptas que che corrixan non mereces estar neste blog, grazas a Ivan a Manu e Darío que me apoian nestes momentos duros...
ResponderEliminar